แนะนำตัว ป๊อก ป๊อก...

ชื่อ...ศุภกิจ พัฒนพิฑูรย์

ชื่อเล่น (จริงๆ) ...ฮัลเลย์

ชื่อเล่น (เล่นๆ) ...ที่ผ่านมามีคนเคยเรียกกระพ้มด้วยชื่ออื่นๆ มากมาย เช่น โอเล่ โชเล่ (ตลกที่หัวเราะปากกว้างๆ อ่า) ดาวหาง ฮัลลู่ ฮัลเลลูย่าห์ (ชื่อนี้นิยมมากช่วง Christmas) ฮัลเลลูโกะ ฮัลลี่ ฮันนี่

ส่วนเพื่อนชาวต่างชาติ พอบอกว่า สะกดว่า Halley จะออกเสียงว่า ฮ๊อลลล-ลีื (ซึ่ง Pronunciation จริงๆ ของ Halley ก็ออกเสียงประมาณนั้น)

ยังไม่พอๆ อ.สอนวิชา Social Science ตอนม.ปลาย (ไม่ใช่วิชาสังคมศึกษาด้วยนะ พอดีเรียน Bilingual น่ะ คริคริ) เคยเรียกว่า Super-package ซึ่งเพี้ยนมาจาก Supakij ด้วยล่ะ หึหึ

วันเกิด ...วันเสาร์ที่ 27 กันยายน 2529 เกิดปีเดียวกับที่ดาวหางฮัลเลย์มาเยี่ยมโลกพอดี

หมู่เลือด ...B แบบ Heterozygous (สาวกรุ๊ป A กะ B ไม่แท้ และ O ที่อยากได้ลูกกรุ๊ป O ติดต่อมาได้นะครับ)

พื้นฐานครอบครัว

เกิดจากหมันหลุด!!! --- อันนี้ไม่คอนเฟิร์ม แต่มีญาติห่างๆ เล่าให้ฟังว่า เกิดมาเพราะพ่อหมันหลุด (เป็นอุทาหรณ์นะ ไม่รู้เหมือนกันว่าพ่อไปทำ "ท่า" ไหน ช่วงธันวา-มกราปี 2528-29 สงสัยจะหนาวใช่ย่อย) ถ้าคิดแบบในละครหลังข่าวก็ เป็นลูกที่เกิดมาจากความไม่ตั้งใจของพ่อแม่นั่นแล

เป็นลูกชายคนเล็ก (แต่ตัวโตที่สุด) ของบ้าน --- มีพี่ชายสองคน เกิดมาด้วยน้ำหนัก 4700 กรัม

แถมยังเป็นลูกหลง --- เสียใจด้วยสำหรับสาวโสด พี่ผมมีภรรยาหมดแล้ว พี่ชายคนโตมีลูกจนจะเข้าป.1 ในอีกปีสองปีข้างหน้านี้ ห่างจากพี่คนโต 17 ปี คนกลาง 15 ปี

มีพี่โตๆ แถมพอมีกะตังค์แล้วก็ดีอย่างเสียอย่าง

ช่วงที่เริ่มเข้าวัยสะรุ่นกับช่วงวัยรุ่นตอนต้นนี่รู้สึกเหงาๆ ในบ้านเหมือนกันนะ ช่วงนั้นในบ้านไม่มีใครสร้างความไว้ใจให้เราเข้าไปปรึกษาได้เลย มีพี่ก็ต้องเกรงใจ เชื่อฝั่งคำสั่ง เถียงไม่ได้ เพราะโตแล้ว แถมคนละ Generation (Gen X กะ Gen Y ว่างั้น) เพื่อนๆ ที่มีพี่อายุรุ่นราวคราวเดียวกันนี่ แทบจะเล่นหัวกันได้เลยทีเดียว แอบอิจฉาอยู่เหมือนกัน ส่วนกับแม่ก็ยิ่งเนิ่นนานยิ่งไม่สนิทรู้สึกว่าอะไรๆ แม่ก็จุ๊กจิ๊กขัดใจไปเสียหมด ขี้บ่น ทำดีไม่เคยชม แต่พอพลาดหน่อยล่ะก็ว่าซะไม่มีดี (เข้าใจแหละว่าแม่ก็รักก็ห่วงตามแบบของแม่ แต่ก็นะ) ที่ช่วงนี้ไว้ผมยาว ไม่โกนหนวดเครา ก็เพราะประชดแม่เนี่ยล่ะครับ

ข้อดีของการมีพี่ที่มีตังค์แล้วคือ พี่พาไปกินบ่อยมว๊ากกกกก ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นแบบ Buffet เสียด้วยซี พวกอาหารการกินเท่าที่ผู้ถือครองพอมีกะตังค์กินได้แถมทำลาย+ทำร้ายโลกมากมายก็ฟาดมาหมดแล้ว หูฉลามเอย Foie gras เอย ขาก่งขาแกะ เนื้อ US งี้ ข้อดีอีกอย่างคือ ให้อั่งเปาหนักมาก $*v*$

แถมยังกำพร้าพ่อ --- เป็นคนเอาใบหย่าของพ่อแม่ไปถ่ายเอกสารตอนราวๆ 6 ขวบ แล้วก็ป่าวประกาศไปทั่วร้านว่า เนี่ย ใบหย่าแหละ กลับมาบ้านโดนแม่ว่าอีกว่าไม่ควรเอาไปพูด (เอ๋า แล้วฉานจะรู้หมายยย) จำได้ว่าพ่อแม่เคยทะเลาะกันใหญ่ๆ ครั้งนึง ที่เหลือก็คงมีบ้างอะไรบ้าง แต่จำไม่ได้อะ จำหน้าพ่อได้ เจ็บแปล๊บๆ ทุกทีที่ได้เห็นได้ยินได้ฟังว่า เพื่อนที่เป็นผู้ชายสนิทกับพ่อยังไง

แถมยังเคยถูกเอาไปเลี้ยงเพื่อให้เพื่อนแม่มีลูกอิจฉาอีกด้วย --- สมัยโน้นแม่มีเพื่อนบ้านที่แต่งงานกันมาหลายปีแต่ไม่มีลูก เค้าก็เอาผมไปเลี้ยง (ผมจำได้เลาๆ ว่าเคยเล่นกับตุ๊กตาโดราเอมอน แต่ที่บ้านไม่ยักมี) ไม่รู้ผมไปช่วยโด๊ปให้คู่สามีภรรยาเขาได้ด้วยหรือไร วันที่ 30 สิงหา 2530 เค้าก็คลอดลูกสาวออกมา *-* ชื่อเล่นชื่อ น้องปอย (แต่ไม่ได้ใช้ G net นะฮ้าาา) ถัดจากนั้นมาก็เล่นด้วยกัน เป็นแฟนกัน (อร๊ายย เขิลล์) จริงๆ นะ (ฮา) ตอนนั้นถ้าไปถามน้องปอยเป็นแฟนใคร ก็แฟนเฮียเล่ ฮัลเลย์เป็นแฟนใคร ก็แฟนน้องปอย

แต่สงสัยไม่ได้เป็นเนื้อคู่กัน ไม่นานน้องปอยก็ย้ายบ้านไปบางนา แล้วก็ติดต่อกันน้อยลง ("แฟนฉัน" โคตรๆ) ที่ผ่านมาก็ไปถ่ายรูปรับปริญญาด้วยกัน แล้วก็ได้ใช้ Facebook ติดต่อกันบ้างอะไรบ้าง

ชอบ...

สีฟ้า น้ำเงินหม่นๆ --- ประมาณนี้ เลย ดูแล้วสบายตา สบายใจ สีเหมือนกับผิวน้ำทะเลลึก เคยใส่เสื้อยืด+กางเกงสามส่วนสีกรม+รองเท้าสีน้ำเงินเดินกับเพื่อน จนเพื่อนให้ฉายาว่า "Mister big black blue"

กัดเล็บ --- เป็นพฤติกรรมเลียนแบบพี่คนโต เห็นพี่กัดตั้งแต่เด็กแล้ว (คือตั้งแต่ผมเด็กๆ แล้ว) ก็ทำตาม ตอนนี้ใช้เล็บเป็นเครื่องเตือนสติ ช่วงไหนมีวินัยในการฝึก (ฝึกไม่กัดเล็บ ฝึกรู้อากับกิริยาตอนกัดเล็บ) เล็บก็สวยงามดี แต่ถ้าช่วงไหนปล่อยยาวให้เผลอบ่อยก็กัดซะเหี้ยน

อ่านการ์ตูน --- พื้นเพทางบ้านขายหนังสือพิมพ์+หนังสือการ์ตูนมาก่อน ก็เลยอ่านการ์ตูนมาตั้งแต่เด็กๆ แต่เพิ่งมาใช้ศัพท์แสงของชาวยุ่นก็เมื่อไม่นานมานี้ ส่วนหนังสือพิมพ์ ช่วงม.ต้นตามอ่านเสพสมบ่มิสมของเดลินิวส์แทบทุกวัน หลังๆ อาศัยเข้ากระทู้เรทห้องสวนลุมแทน :p

อยู่ท่ามกลางคนรู้จัก คนที่สนิท ทำให้คนมีความสุข ได้ดูแลคนที่อยากดูแล --- ชอบดูแลคนอื่น โดยเฉพาะคนที่แคร์ รู้สึกดีถึงดีมากทุกครั้งที่รู้สึกว่าตัวเองมีความสำคัญ และมีค่าสำหรับคนอื่น แบบว่า ถึงขั้น ขาดไม่ได้ มีความสุขมากที่ได้ให้อะไรบางอย่างในสิ่งที่อยากให้ (ไม่เฉพาะแค่สิ่งของ รวมถึงการกระทำด้วย) กับคนที่ต้องการ และสุขมากขึ้นไปอีกถ้าได้รู้จากไม่ทางใดก็ทางหนึ่งว่า คนที่ได้รับน่ะ เค้ามีความสุขและดีใจที่ได้รับไป ออกแนวให้แบบหวังผลนิสนุง ทำให้เวลารู้สึกว่าตัวเอง "สะเหร่อ" หรือ "ยัดเยียด" ไปให้ในสิ่งที่คนเค้าไม่ต้องการ ก็รู้สึกแย่กันไป รวมถึงเวลาที่้ต้องอยู่คนเดียวนานๆ ก็จิตตกได้ค่อนข้างง่าย เพราะจะได้รับพลังจากการได้พบปะพูดคุยรวมถึงเข้าไปดูแลชาวบ้าน พออยู่คนเดียวก็เหมือนไม่ได้ชาร์จแบต

เวทย์มนตร์ --- ไม่ใช่มายากลนะ แต่หมายถึงเวทย์มนตร์ในการ์ตูน หรือในเกมแนว Final Fantasy ทั้งหลายน่ะ จริงๆ ถ้าถามว่า อาีชีพในฝันคืออะไร จะตอบว่า จอมเวทย์มนต์ดำ (Black mage) ไม่ก็ ผู้ใช้สัตว์อสูร (Summoner) ... หึหึ ในฝันจริงๆ ด้วยสินะ~

อะไรอีกดีล่ะ...

อยากรู้อะไรเพิ่มมั้ย? ถามมาเรย (แต่ไมยืนยันว่าจะได้รับคำตอบนะ :p)