แนะนำตัวครับ

ชื่อจริง ชาตรี เฮงสกุลวงษ์

ชื่อเล่น การ์ด

ชื่อ.....เล่น จริงๆแล้วมีการผิดเพี๊ยนไปหลายครั้งเหมือนกันจนกว่าจะได้บทสรุป ตอนเกิด ที่บ้านอยากให้มีพี่น้อง 3 คนชื่อตัว ก และด้วยความรู้ภาษาอังกฤษของเฒ่าแก่จบ ป.4 และ ป.7 ^^ เลยตั้งไว้ว่า เกด ก๊าด กิ๊บ โดยที่เป็นการออกเสียงผันวรรณยุคและสระกับตัวสะกดเท่านั้น ไม่มีความหมาบและคำแปล ซึ่งครั้งแรกของสามพี่น้องที่ถูกถามชื่อและความหมายจาก ร.ร. ทุกคนก็กลับมาถาม และก็ได้คำตอบเดียวกันว่า"ไม่รู้ ไปเขียนเองแล้วกัน O.O" (น่ารักแมะ) ผมก็ไม่รู้จะทำยัง จนอาจารย์ถามพร้อมแนะว่า น้ำมันก๊าซรึเปล่า คิดว่าเด็กอนุบาลจะตอบยังไง ..."มั้งคับ" จากนั้นพอได้ป้ายชื่อจะได้ เป็น GAS ตลอดเวลา ซึ่งยังไม่รู้เรื่องจนเข้าเรียนชั้นประถมถึงรู้ว่าตัวเองเป็นสสารสถานะที่เป็นไอ แถมมีที่มาจากปั๊มน้ำมันซึ่งใช้ในการจุดระเบิดได้ ก็เลยระเบิดเลยคับ รีบไปหาความหมายใหม่ทันที และกลายมาเป็นชื่อปัจจุบัน แต่สำหรับเพื่อน รร. ประถมยังคงเขียนชื่อให้ว่า GAS จนทุกวันนี้-_-" นอกจากนี้ ผมเข้าเรียนดนตรีที่สยามกลการแถวบ้านตอน ม.3 และได้ตั้งวงกับอาจารย์สอนกีตาร์คลาสสิค ซึ่ง ทุกคนต่างเรียกผมด้วยชื่อจริง ทั้งสาขานั้น!! ยิ่งนานวันคำยาวๆก็ถูกรวบให้สั้นจนเหลือเพียง "ตี้" (น่ารักอีกแล้ว) ซึ่งทุกวันนี้ เพื่อนๆและอาจารย์ในสาขานั้นก็ยังคงเรียกกันอย่างนี้อยู่ -_-"" ในช่วง ม.ปลาย ผมย้ายตัวเองจากห้องอินเตอร์ ไปวิทย์-คณิต(ก็ค่าเทอมมันแพง@#%^*$!!!!) ซึ่งทำให้ผมกลายเป็น ฝ่ายวิชาการและต้นฉบับ(คนเดียว)ของห้อง ซึ่งเพื่อนก็เรียกกันว่า ดิจิตอล และจากการกร่อนคำลงด้วยระยะเวลานาน เลยเหลือแค่ "ตอล" (WTF!) ซึ่งเพื่อนๆหลายๆคนยังเรียกด้วยชื่อนี้อยู่ -_-"""

แต่โดยส่วนตัวแล้ว ชอบ ตัว K มากกว่า C ซึ่งดูมีพลังและความหมายที่ยิ่งใหญ่กว่าแถมการออกเสียงในภาษาอังกฤษ(Native) ก็แทบไม่ต่าง เลยเลือกที่จะใช้ตัว K หรือ IC (ตัว K ในรูป C) เป็นการส่วนตัวซึ่งทำให้ชื่อดูเป็นเอกเทศ ไม่เหมือนใครดี^^ แต่ทำให้มีคนอีกกลุ่มเรียก ICard ว่า ไอ้การ์ด และปัจจุบันนี้ก็ยังเรียกอยู่ -_-"""" เฮ้อ~~

กำพืด--> เกิดวันที่ 23 ส.ค. 31 ในบ้านของพ่อค้าเชื้อสายจีนใจกลางเมืองระยอง แซ่ฮ้อ(พ่อ=ป๊า) และ แซ่แต้(แม่=ม๊า)ซึ่งกลายมาเป็น "เฮงสกุลวงษ์" ( O.O! หารากศัพท์แทบไม่เจอ ^^) สามพี่น้องได้เข้าเรียนก่อนเกณฑ์กันหมด แต่ตอนผมกำลังจะจบอนุบาลสอง ป๊า ลืมไปหาที่เรียนต่อให้ ม๊าเลยเอาเข้าไปฝากให้อาจารย์ที่อนุบาลช่วยรับเรียนต่อให้อีกปีนึง (ดูเธอทำ ไม่งั้นก็เรียนจบปี 4แล้วเนี่ยะ) แต่เด็กๆก็ไม่รู้เรื่องอะไรนัก สำหรับการเรียน ก็อาศัยจากที่บ้านทำการค้า การคำนวณจึงเป็นไวกว่าเพื่อนๆ แถมยังต้องช่วยที่บ้านขายของ ส่งของเพราะลูกน้องไม่พอใช้ เด็ก ม.1 ส่วนสูง 155 เลยมาแบก กระสอบน้ำตาล (50 kg) เป็นว่าเล่น ซึ่งน่าจะเป็นผลจากกิจกรรมนี้ทำให้ความสูงนั้นค่อนข้างหายากในครอบครัว ~~ ด้วยกิจกรรมทางบ้าน ทำให้ผมมั่นใจได้ว่าผมกลายมาเป็นเด็กที่มีคุณภาพคับปล้อง(สั้นๆ)นี้

ในช่วง ม.ต้น หลายๆคนอาจจะยังจำกันได้กับคำว่า แบกตู้เสื้อผ้า แบกตู้เย็น ตู้ต่างๆนานา มาเรียน ซึ่งผมก็เป็นคนหนึ่งที่ขยันแบกตู้มาเรียน เพราะชอบคิดว่า ถ้าใส่หนังสือที่จะเรียนและการบ้านไว้ให้หมด จะทำเมื่อไหร่ก็ได้ แถมไม่ต้องจัดกระเป๋า ^^ (ไม่รู็ดีไม่ดี)

ถูกป๊าบังคับให้ไปเรียน กีตาร์คลาสสิค(ทำไมต้องคลาสสิคตอนนี้ยังไม่เข้าใจเลย) เพราะปัญหาติดเกมฯ ><

หวังว่าจะได้ใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ ซึ่งก็ทำให้ผมได้คนพบตัวเองอีกว่า รักดนตรี มากๆ แต่.... ไม่สามารถเลิกเล่นเกมได้อยู่ดี เหอๆ

กำลังจะจบ ม. ปลาย ก็ชอบในวิชาฟิสิกส์(แบบ ม.ปลาย) แต่ด้วยความไม่ตาม "เทรนด์" เลยไม่เอาหรอก วิศวะ จุ_าฯ(จุ๊จุ๊จุ๊ อย่าเอ็ดไป เหอๆ) คนเรียนกันเกลื่อน ในขณะที่ ป๊าก็ หมอดีกว่าลูก เลยเข้าเรียนฟิสิกส์ มหิดล เฮ้ออออออออออ~~~ คงไม่ต้องบอกต่อและส่วนนี้ =p

ชอบการทำกิจกรรมเป็น หมู่คณะโดยเฉพาะที่เกี่ยวกับดนตรี ทำให้หลวมตัวไปเข้าวงคอรัส และหัวปักหัวปำจนร่วมกันกับเพื่อน ปล้ำขึันมาเป็นชมรม ทำให้ได้ทั้งการเรียนรู้ ทั้งทักษะใหม่ๆ ทั้งการสอน ทั้งนิสัย ทั้งสังคม และได้ ครอบครัวที่สองที่ภาคภูมิใจ ^o^

ชิวิต 3ปีที่ผ่านมา--> เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือมากมาย เพราะ การที่ได้เจอคนใหม่ๆจากทั่วทุกที่ ทำให้รู้ว่า โลกของเรามันยังเล็กนัก ทำให้ได้พบคนที่คิดว่าคงมีแค่ในละครช่อง 7 (พาดพิงไปปะ) แต่ที่สุดคือ พบคน ที่ไม่คิดว่าจะมีจริงในโลก (เออต่างคนก็ต่างมุมนะ คนนั้นเขาอาจจะไม่เคยเห็นผมในโลกของเขาเลยก็เป็นไปได้ เหอๆๆ) และ ยังได้เข้าใจวิถีชีวิตแบบ Survival มากขึ้น โดยเฉพาะการเอาตัวรอดในภาค เฮ้อออออออออออออออ~~~~~~~ คงไม่ต้องบอกต่อและ เหอๆ

ข้อคิดส่วนตัว---> ชอบมองโลกในแง่ดีพร้อมรอยยิ้ม เพราะ คิดว่ามันเป็นทางออกและคำตอบของ ทั้งปัญหาและแง่ร้ายทุกประการ

ปัจุบันนนี้ -->ยังคงติดเกมอยู่

ขอบคุณครับ ^^